13آذر ماه روز جهانی معلولین را گرامی بداریم.

نمـــــی دانی چه لذتی دارد !

نمی دانی چه لذتی دارد که روی صندلی چرخدار بنشینی  و سراسر وجودت پر از دردهای جسمی و روحی باشد ولی تو  خدا را شـکر بگویی و ذکر "یا حسین" در دلت سر دهی.

نمـی دانی چه لذتی دارد که با عصا راه بروی و  انسانهایی که از کنارت عبور میکنند در دلشان آهی بکشند ولی تو اُمیدوار باشی که آنها با دیدنت ، لحظه ای خدا را شکر بگویند.

نمی دانی چه لذتی دارد چشمهای سرَت نبیند و دیگران به زبان آهی بکشند ولی تو با چشم دلت ، قشنگی های دنیا را ببینی و آنها ندانند که تو هم می بینی!!!

نمی دانی چه لذتی دارد وقتی گوشهایت نشنوند و زبانت گنگ باشد و با زبان اشاره به دیگران بفهمانی که :

 ای انسانها کمی شکرگزار نعمتهایی که دارید ، باشید !

نمی دانی چه لذتی دارد که روی صندلی چرخدار بنشینی  و برای جابجایی ات ، خانواده و

دیگران کمکت کنند ولی تو در دلت اُمیدوار باشی که :  

ای کاش این کمکها به عنوان نقطه ای روشن در نامۀ اعمالشان ثبت شود و دعا کنی

برای عاقبت به خیری شان !

نمی دانی چه لذتی دارد که از برخی لذت ها - راه رفتن ، دیدن ، شنیدن و...- محروم باشی

ولی غم ِ این محرومیت به یادت بیاندازد که جسم - دیر یا زود - رفتنی است

پس چرا غصۀ لذت های فانی را بخـوری ؟!

نمی دانی چه لذتی دارد که روی صندلی چرخدار بنشینی و نگاهت به زندگی ؛

نگاهی متفاوت باشد.

نمی دانی چه لذتی دارد که معلولیت باعث شده است  قدر نعمتهای الهی را بیشــتر بدانی .

می دانم اگر تو به جای غیرمعلولین بودی  مطمئنا برای هر یک قدمی که برمیداشتی ،

خدا را شکر می کردی.

هر چند که انسان تا نعمتی را از دست ندهد قدر آن نعمت را نخواهد دانست ،

 لیکن خدا را شکر که به این نکته دست یافته ای که اگر سختی و محدودیت نبود  

قدر عافیت را به این زیبایی درک نمی کردی .

نمی دانی چه لذتی دارد که دیگران تصور کنند  با این حرفها و اُمیدواری ها ، فقط شعار می دهی ، اما

 تو لبخند بزنی و تنها دلخوشی ات این باشد که  یار و همراه واقعی و همیشگی ات فقط خداست

.

روز جهانی معلولین گرامی باد