اعلاميه مربوط به حقوق معلولان

اعلامیه حقوق معلولین

این اعلامیه  با تاكيد بر اين ‌كه اعلاميه پيشرفت و توسعه اجتماعي ضرورت حمايت ازحقوق و تضمين رفاه و توانبخشي آسيب‌ديدگان جسمي و رواني  را اعلام كرده، و با توجه به ضرورت پيشگيري از ناتواني‌هاي جسمي و رواني و كمك به افراد معلول براي ايجاد توانايي‌ها در متنوع‌ترين زمينه‌هاي فعاليت‌ها و حداكثر كمك ممكن به آنان براي برخورداري از زندگي عادي، و با آگاهي از اين‌كه بعضي از كشورها، در مرحله كنوني توسعه خود، مي‌توانند فقط تلاش‌ها و منابع محدودي را به اين منظور اختصاص دهند.

  اين اعلاميه درباره حقوق افراد معلول را اعلام مي‌دارد و خواهان اقدام ملي و بين‌المللي براي تضمين اين امر است كه از اين اعلاميه به عنوان مبنا و چارچوب اقدام مشترك براي حمايت از اين حقوق استفاده شود:

1ـ عبارت «شخص معلول» يعني هر شخصي كه نمي‌تواند به تنهايي، تمام يا بخشي از نيازهاي فرد عادي يا زندگي اجتماعي عادي را به علت نقص، اعم از مادرزادي يا غير مادرزادي ، توانايي‌هاي جسمي يا رواني خود تامين كند.

2ـ معلولان بايد از همه حقوق تصريح شده دراين اعلاميه برخوردار باشند. اين حقوق بايد بدون هيچ‌گونه استثنا و بدون تمايز يا تبعيض بر مبناي نژاد، رنگ پوست، جنسيت، زبان، دين، عقيده سياسي يا عقايد ديگر، خاستگاه ملي يا اجتماعي، وضع مالي و ثروت، محل تولد يا هر موقعيت ديگر كه درباره شخص معلول يا خانواده‌اش صدق مي‌كند، اعطا شود.

3ـ معلولان از حق ذاتي احترام براي منزلت انساني خود برخوردارند. اشخاص معلول بدون توجه به منشاء، ماهيت و جدي و شديد بودن نقص‌ها و ناتواني‌هاي خود از حقوق بنيادي مشابه ساير شهروندان هم سن خود برخوردارند كه مقدم بر همه متضمن حق برخورداري از زندگي شرافتمندانه و با منزلت است كه تا حد امكان عادي و كامل باشد.

4ـ معلولان داراي حقوق مدني و سياسي مشابه ساير انسان‌ها هستند؛ پاراگراف 7 اعلاميه حقوق عقب‌ماندگان رواني و ذهني درباره هر محدوديت احتمالي يا جلوگيري از تحقق حقوق فوق براي معلولان ذهني صدق مي‌كند.

5ـ معلولان حق دارند از تدابيري كه طراحي شده تا بتوانند تا حد امكان متكي به خود باشند، برخوردار شوند.

6 ـ معلولان حق دارند از درمان پزشكي، روانشناسي و كاركردي، ازجمله اندام‌هاي مصنوعي و وسايل orthetic ، تا توانبخشي دارويي و اجتماعي، آموزش و پرورش، آموزش حرفه‌اي و توانبخشي ، كمك ، مشاوره، خدمات تعيين شغل و خدمات ديگري برخوردار باشند كه آنان را قادر مي‌سازد توانايي‌ها و مهارت‌هاي خود را به حداكثر برسانند و سرعت فرآيندهاي الحاق يا پيوستن دوباره آنان را به اجتماع بيشتر كند.

7ـ معلولان حق دارند از امنيت اقتصادي و اجتماعي و سطح زندگي محترمانه و مطلوب برخوردار باشند. آنان حق دارند، براساس توانايي‌هاي خود، شاغل باشند و شغل خود را حفظ كنند يا در حرفه‌اي مفيد، مولد و سازنده، پول ساز مشغول باشند و به اتحاديه‌هاي صنفي و كارگري بپيوندند .

8ـ معلولان حق دارند به نيازهاي ويژه آنان در كليه مراحل برنامه‌ريزي اقتصادي و اجتماعي توجه و رسيدگي شود.

9 ـ معلولان حق دارند با خانواده‌ها يا والدين رضاعي خود زندگي و در كليه فعاليت‌هاي اجتماعي، خلاقه يا تفريحي شركت كنند. هيچ فرد معلولي نبايد، تا آنجا كه به محل اقامتش مربوط مي‌شود، در معرض رفتار متفاوت غير از آنچه شرايط او ايجاب مي‌كند يا بهبودي و تسهيلاتي كه ممكن است از آن نصيب وي شود، قرار گيرد. اگر اقامت معلولي در اقامتگاهي ويژه و تخصصي اجتناب‌ناپذير باشد، محيط و شرايط زندگي در آنجا بايد تا حد امكان مشابه شرايط و محيط زندگي عادي اشخاص همسن او باشد.

10ـ از معلولان بايد در برابر كليه اشكال استثمار و بهره‌كشي، كليه مقررات و رفتارهاي تبعيض‌آميز و داراي ماهيت توهين‌آميز و موهن محافظت به عمل آيد.

11ـ معلولان بايد بتوانند وقتي استفاده از كمك‌هاي حقوقي براي محافظت از خود و اموال‌شان اجتناب‌ناپذير باشد از كمك‌هاي حقوقي واجد شرايط بهره‌مند شوند. اگر فرآيند قضايي عليه آنان شكل گرفته، فرآيند حقوقي اعمال شده بايد شرايط جسمي و رواني آنان را به طور كامل در نظر بگيرد.

12ـ با سازمان‌هاي ويژه معلولان بايد در كليه مسائل مربوط به حقوق معلولان به نحوي مفيد مشورت شود.

13ـ كليه حقوق تصريح شده در اين اعلاميه بايد با كليه وسايل و امكانات مناسب به طور كامل به معلولان، خانواده‌ها و انجمن هاي آنان اطلاع داده شود.